Εμπειρία με τον ΕΟΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ…
Πάρνωνας
- Η μέρα σαν την αργάτισσα ξυπνάει, νωρίς.
Στον αυλόγυρο, στο σπίτι των ορειβατών, συσμίξαν οι φυσιολάτρες.
Βαριά η ψυχή απ΄την λασπουριά· προσμένει να ζεστάνει και τις φτερούγες της γλυκά ν΄ανοίξει να πετάξει, να κάνει παρέα στα πνέματα και στα πουλιά τ΄ανέμου.
Και να, φανήκαν τα παιδιά· είναι οι ορειβάτες: Ο Γιάννης και ο Μανωλιός , ο Κώστας και η Βάνα. Με την λιοδαρμένη στέρια κεφαλή· με τα ψαρά μαλλιά τους σαν το βουνό, τον Πάρνωνα, φαντάζει η αρμοδεσιά τους. Χαιρετισμοί ειπώθηκαν και η μέρα ξεκινάει..
-Στον δρόμο, προς τον Άγιο Πέτρο και το Μοναστήρι της Μαλεβής..
Ήλιε τρισήλιε που ξυπνάς και μας καλωσορίζεις, μες το χρυσό σου άρμα το τέρθιππον τα χρώματα του κόσμου. Το κόκκινο είναι της ψυχής που πεθυμά να παίξει, το κίτρινο είναι της χαράς, το άσπρο της ελπίδας. Γλυκοφιλάει ο ήλιος την αυγή και η μέρα ολόρθη εφάνη.
-Στο μονοπάτι της Μαλεβής στα 950μ. Έναρξη ορειβασίας ..
Ροβολήσαμε οι ποδοπορευτές στο μονοπάτι του Ιερού Βουνού· το Κρόνιον το όρος.
Στα μάτια μας χαρίστηκε η ομορφιά του γενναιόδορου βουνού με την ωραία πεύκη, το σπάνιο δενδρόκερδο, την όμορφη ελάτη. Παλιά η ιστορία του. Θεότητες λατρεύονταν, ο Κρόνος και ο Δίας. Μία λάρνακα, εκβράσθηκε σε ακτή αρχαίας πόλης. Ο Διόνυσος ήταν ζωντανός και η μάνα πεθαμένη. Η αναστομάνα η Ινώ περιπλανήθη·ωστόσω · το μωρό εσώθηκε στο Σπήλαιο Διονύσου. Η Αταλάντη η λατρευτή της Αρκαδίας κόρη·στα δάση του Πάρνωνα κυνηγά. Τοξοβόλος ήταν η Θεά και κυνηγός σπουδαία. Την τέχνη φέρει απ΄ τα παλαιά· του άγριου του κόσμου.
-Στο Εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία ( σταυροδρόμι: Μονή Μαλεβής- Σίταινα και καταφύγιο ΕΟΣ )
Στο Πλάτωμα του Προφήτη Λιά, σταθήκαμε γι ανάσα. Τι ομορφιά έχει ο Χιονιάς!! Ξεστράτησε ο νούς μας. Τα μάτια πήρανε φωτιά. Οι αισθήσεις μας οσμίστηκαν τους φοβερούς προγόνους. Μπροστά εχύθη Χρυσαετός του Πάρνωνα καμάρι. Τρεις πατωσιές διπλά φτερά το σκηνικό το φέρνει. Απλώνει μπροστά μας το ιστορικό και η αυλαία ανοίγει. Η μάνα γη μας θρόνιασε στη θηλυκιά καρδιά της και μεις τα μάτια λύσαμε και είδαμε ετούτα:
Χιλιομπαρουτισμένος ο Πάρνωνας, προπύργιο απελευτερωτικού αγώνα με κατορθώματα πολλά της λευτεριάς οι δάφνες.
Και, να σου μπαίνει η Κλεφτουριά· καπεταναίοι και γέροντες.
Ξεχύνονται στην πλάτη τα μαλλιά, φορούν κιουστέκι χιαστά, τα φυλαχτά στο στήθος. Και στο ζωνάρι η λεβεντιά, η περηφάνια ούλη · είναι τα όπλα τους τα ιερά. Τα καριοφίλια ασημοστόλιστα και σκαλιστά από σαββάτι κράμα μπήγουν το βόλι στον εχθρό, Θανατερό το πλήγμα.
Θρύλος του Πάρνωνα ο Μπαρμπιτσιώτης Ζαχαριάς ο πρωτοκαπετάνιος, μαζί του ο Καράμπελας και ο Κολοκοτρώνης.
Έρχεται ο Δημήτρης Κολιοτξής της Σίταινας Καμάρι, ο Γκιόρας από Καστάνιτσα.
Ο Ρέππας από το Λεωνίδιο, ο Μιχαλάκης από τον Πραστό λεβέντης, παληκάρι.
Ο Πετρογιαννάκης από τον Αγ. Πέτρο, μαζί του ο σταυραετός ο Πάνος Καραχάλιος. Είναι οι Αητοί του Μαλεβού σημαντικοί ανθρώποι. Δώσαν την μάχη του λαού και γίναν ηρωές του.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ το σύνθημα για τους εσκλαβωμένους. Δόθηκε κρέας άφθονο στης μηχανής το κρίμα.Φαγάνα διπλομάγουλη του κατακτητή η πείνα. Μα η Ελλάδα έχει παιδιά, δροσάτα παληκάρια. Ανταρτομάνες τα τρέφουν με ιδανικά· της Λευτεριάς τα φυλαχτά
Πάλε, ήρθαν χρόνια δύσκολα, των Γερμανών η μπότα. Θυσίες και αυταπάρνηση η Λευτεριά ζητάει. Αντίσταση στήθηκε για τα καλά· στου Πάρνωνα τ΄αλώνια. Ανθίζει το αντάρτικο μ΄αμούστακα τα νιάτα. Έρχονται οι Χαρόπλακες μπροστά και τα παιδιά μας γράφουν. Αυτά ήταν τα «βόλια», τα παιδιά· που τον αγκιλάρη το σταυρό στο τάφο του τον στείλαν.
Ξετίναξε ο λογισμός και ο νους στον τόπο ήρθε πάλι.
Το χιόνι πάτησε ελαφριά τη γή κι έλαμψε όλος ο Πάρνωνας.
Κορυφή Μεγάλη Τούρλα στα 1934μ….
Ξεκινά ο Κώστας για κορφή και η καρδιά του φεύγει μπροστά, καπνός π΄ανηφοράει. Τα πόδια μας αρχινούν σιγανό, σερτό, χορό με του χιονιού το ζάλο.
Τραβάμε αργά, μα σταθερά για τον δικό μας στόχο. Την κορυφή οσμίστηκε η ψυχή.
Ο Γιάννης πίσω και βοηθά. Ταυρόθεος φαντάζει. Έχει του Τάλου πάτημα και ο βοριάς θυμώνει.
Τα πόδια μας τρεμάμενα ακραγγίζουν την κορυφή του Ιερού Βουνού του Κρόνου. Λάμπει η γής από το χιονιά, λάμπουν και οι καρδιές από χαρά.
Μας ακολούθησαν οι ψυχές απ΄τα παλιά, μας αγγαλιάζουν και δώρα μας προσφερουν, την ευωδία του κέρδου. Ευχαριστημένοι, διανύουμε τον δρόμο της επιστροφής.
Ευχαριστίες από καρδιάς, στα παιδιά του Ορειβατικού Συλλόγου Καλαμάτας, για την όμορφη δράση που προγραμμάτισαν. Όλη η Ομάδα είμαστε ιδιαιτέρως ευχαριστημένοι από τον ΕΟΣ Καλαμάτας, για τις τεχνικές οδηγίες που μας δόθηκαν, καθ΄όλη την διάρκεια της ορειβατικής διαδικασίας.
Μπράβο παιδιά, μας αρέσετε!! Μα, ακόμα μας αρέσετε πιο πολύ, γιατί τα μάτια σας έχουν γιομώσει γη!!
Ειρήνη Φουρτούνη
