Στις 15 και 16 Ιουλίου πραγματοποιήθηκε από τον Σ.Ε.Ο. Φλώρινας η 77η Πανελλήνια Ορειβατική Συνάντηση στο Όρος Βόρας ή Καιμακτσαλάν. Τοόρος Βόρας ή Καϊμάκτσαλαν είναι το τρίτο ψηλότερο βουνό της Ελλάδας και βρίσκεται κατά μήκος της ελληνο-γιουγκοσλαβικής μεθορίου ενώ το μεγαλύτερο τμήμα του βουνού ανήκει στο νομό Πέλλας έωςτα όρια του νομού Φλώρινας.. Με μεγάλη χαρά μαζευτήκαμε 9 άτομα μέλη του Ορειβατικού Συλλόγου Καλαμάτας, στις 15 Ιουλίου και ώρα 11:30 συγκεντρωθήκαμε στα γραφεία του Συλλόγου, φορτώσαμε τα πράγματά μας στο βαν και ξεκινήσαμε για τον προορισμό μας.
Το ταξίδι, πολύωρο αλλά διασκεδαστικό, με τις εναλλαγές των τοπίων να μαγνητίζουν το βλέμμα μας. Είχαμε μεγάλη χαρά που θα συναντούσαμε ορειβάτες από όλους τους συλλόγους της χώρας μας. Στόχος των Π.Ο.Σ. είναι η προβολή των περιοχών στις οποίες πραγματοποιούνται, η σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των συλλόγων που συμμετέχουν και η προώθηση της ορειβασίας.
Τελικά μετά από εννέα ώρες φτάσαμε στον προορισμό μας, στους πρόποδες της κορυφής Πιπερίτσας του όρους Βόρας (Καιμακτσαλάν), 7.5 χλμ από το χωριό Σκοπός είναι το «καταφύγιο του Τούρκου» η τοποθεσία που πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση στα 1150μ υψόμετρο. Η υποδοχή ήταν υπέρ του δέοντος θερμή. Αφού μας υποδέχτηκαν, μας έκαναν μια ξενάγηση στο χώρο, υποδεικνύοντας μας που μπορούσαμε να κατασκηνώσουμε. Αφού επιλέξαμε ένα ειδυλλιακό καταπράσινο σημείο στήσαμε τις σκηνές μας κάτω από τα έλατα και πήγαμε όλοι μαζί στην τραπεζαρία του καταφυγίου, εν τω μεταξύ κατέφθανε συνέχεια κόσμος από άλλους συλλόγους. Τα κεράσματα άφθονα με τη φασολάδα, τις ψητές σαρδέλες, τις ελιές, το τυρί, το τσίπουρο, το κρασί και τα νόστιμα ροδάκινα να έχουν την τιμητική τους. Μόλις τελειώσαμε με το φαγητό, ενημερωθήκαμε για το πρόγραμμα των εκδηλώσεων το οποίο θα ξεκινούσε το Σάββατο κατά τις 7 αργά το απόγευμα. Η συζήτηση γύρω από τον Ταΰγετο και συγκεκριμένα για τις δύο κορυφές μας Χαλασμένο και Προφήτη Ηλία (Πυραμίδα) κέντρισε το ενδιαφέρον των παρευρισκομένων.
Το πρωί του Σαββάτου πήγαμε στο καταφύγιο να πιούμε τσάι και να οργανώσουμε μια εξόρμηση όχι ορειβατική αλλά περιηγητική, στα Λουτρά Πόζαρ και στο Νυμφαίο, στον Αρκτούρο το καταφύγιο της αρκούδας. Αφού κάναμε το μπάνιο μας στα λουτρά, απολαύσαμε την ευεργετική τους ιδιότητα με τις εναλλαγές ζεστού και κρύου νερού, ανάμεσα σε πλήθος κόσμου, ετοιμαστήκαμε και ξεκινήσαμε για το Νυμφαίο. Ο Αρκτούρος είναι μια μη κυβερνητική και μη κερδοσκοπική, περιβαντολλογική οργάνωση ιδρύθηκε το 1992 και έχει ως στόχο την προστασία της άγρια πανίδας της Ελλάδας. Αφορμή της ίδρυσης του ήταν η ανάγκη εύρεσης άμεσης λύσης στο τότε διαρκώς αυξανόμενο πρόβλημα της αιχμαλωσίας αρκούδων και λύκων. Αφού ενημερωθήκαμε για τη δράση του ξεναγηθήκαμε στο καταφύγιο όπου μπορέσαμε να δούμε και μερικές από τις αρκούδες.
Το βράδυ μας βρήκε στον χώρο εκδηλώσεων της Π.Ο.Σ. όπου ήταν κατάμεστος από κόσμο, μας σέρβιραν ζεστή φασολάδα και άλλα εδέσματα. Απρόβλεπτη και ξαφνική καταιγίδα χάλασε για λίγο την ροή των εκδηλώσεων. Παρόλα αυτά όταν σταμάτησε το γλέντι ξεκίνησε με παραδοσιακούς οργανοπαίχτες, οι οποίοι ξεσήκωσαν τον κόσμο με τα τραγούδια τους. Το γλέντι κράτησε μέχρι αργά.
Το πρωί της Κυριακής ετοιμαζόμαστε για την προγραμματισμένη πεζοπορία στην κορυφή Πιπερίτσα. Ο καιρός ήταν συννεφιασμένος και έτοιμος για μια ακόμα βροχή. Παρόλα αυτά ξεκινήσαμε όλοι μαζί σαν μια ομάδα για την κορυφή. Προς μεγάλη μας έκπληξη είδαμε πολλά νέα άτομα και κυρίως νεαρά ζευγάρια με τα παιδάκια τους να συμμετέχουν στην πορεία!! Υπήρχαν 2 εναλλακτικές διαδρομές η πρώτη από το καταφύγιο(1150 μ) μέχρι την πηγή (1500 μ) και επιστροφή και η δεύτερη από το καταφύγιο – πηγή – κορυφή Πιπερίτσας (1999 μ) και επιστροφή. Η πεζοπορία ξεκίνησε από το καταφύγιο μέσα σε ένα δάσος από πανύψηλες οξιές. Προχωρώντας προς την πηγή το τοπίο αλλάζει, αποχαιρετάμε τις οξιές και βλέπουμε κέδρους. Αριστερά και δεξιά μας το μονοπάτι κοσμούν πολύχρωμα λουλούδια. Φτάνοντας στην πηγή (1500μ) το τοπίο είναι γεμάτο έλατα!! Σημείο ξεκούρασης για τους ορειβάτες και για να πιούν δροσερό νερό από την πηγή. Μπροστά μας η κορυφή, η ομίχλη την έχει σκεπάσει κάνοντας την ορατότητα δύσκολη. Με την ομίχλη να επικρατεί στην κορυφή, βλέποντας και τον καιρό να κλείνει γύρω μας, με το ψιλοβρόχι που έριχνε και έχοντας την εμπειρία της βραδινής καταιγίδας, πήραμε το μονοπάτι της επιστροφής. Αρκετοί όμως τολμηροί συνέχισαν για την κορυφή. Η διαδρομή μέχρι Πιπερίτσα (1999μ) είναι σύνολο 5 χιλιόμετρα και από εκεί έχεις θέα την κοιλάδα της Πελαγονίας. Κατηφορίζοντας για το καταφύγιο είχαμε θέα τις 2 τεχνιτές λίμνες της ΔΕΗ μέχρι να ξαναμπούμε στο δάσος με τις οξιές. Φτάνοντας στο σημείο της κατασκήνωσης ήπιαμε τσάι και ξεκουραστήκαμε, ο καιρός άρχιζε να κλείνει από παντού. Αρχίσαμε σιγά σιγά να μαζεύουμε τα πράγματα μας, τα φορτώσαμε στο βαν και πήγαμε στην τραπεζαρία του καταφυγίου περιμένοντας τους υπόλοιπους που πήγαν στην κορυφή. Έτσι είχαμε το χρόνο να ξανασυζητήσουμε με τους διοργανωτές αλλά και να γευτούμε για ακόμα μια φορά τα φαγητά τους!
Όταν έφτασαν όλοι από την ομάδας μας στο καταφύγιο ευχαριστήσαμε τους διοργανωτές για την άψογη φιλοξενία και οργάνωση και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής, αφού πρώτα κάναμε μια βόλτα στην πόλη της Φλώρινας. Το ταξίδι μας για την Καλαμάτα ήταν λίγο περιπετειώδεις αφού από την Φλώρινα μέχρι και τον Πύργο Ηλείας η βροχή ήταν ασταμάτητη με κεραυνούς και αστραπές! Τέλος φτάσαμε με ασφάλεια στον προορισμό μας, ύστερα από αρκετές ώρες ταξιδιού!! Αυτό το διήμερο θα μας μείνει αξέχαστο. Αξίζουν συγχαρητήρια ακόμα μια φορά στον ΣΕΟ Φλώρινας για την άψογη διοργάνωση παρά τα απρόβλεπτα καιρικά φαινόμενα.
Η δύναμη των βουνών, ας μας ενώνει στις δύσκολες μέρες που ζούμε.
Να αγαπάμε τα βουνά, να τα σεβόμαστε και είναι σίγουρο ότι και αυτά θα μας ανταμείβουν πάντα!!
Νικήτας Καλόμαλος
2017-07-20 16:01:23