Αγαπητά μέλη του ΕΟΣ Καλαμάτας,

θα ήθελα να σας δώσω συγχαρητήρια που διοργανώσατε μία υπέροχη και ευχάριστη εξόρμηση μέσα στο παρθένο δάσος του Μαινάλου με την διαδρομή Ελάτη-Βυτίνα-Νυμφασία και ιδιαίτερα συγχαρητήρια στον φίλο μας Δημήτρη που μας καθοδήγησε μέσα στο δάσος με ασφάλεια και η φλογέρα του που αντήχησε σε όλα τα δέντρα του δάσους με τη μουσική του σαν αηδόνι.

Οι διαδρομές που πεζοπορήσαμε ήταν οι εξής: το πρώτο κομμάτι από το χωριό Ελάτη μέχρι το μεγάλο γιοφύρι του ποταμού Μυλάοντα. Ένα εύκολο κομμάτι στο οποίο διασχίζεις εσωτερικά το δάσος και καταλήγεις να είσαι παράλληλα με το ποτάμι όπου σε κάποια σημεία κυλάει ο ήχος του γάργαρου νερού. Μετά ακολουθεί το δεύτερο μονοπάτι όπου μπορείς να φτάσεις εύκολα στην Βυτίνα ή αν θες να έχεις μία δυνατότερη εμπειρία, να συνεχίσεις προς το χωριό Νυμφασία. Σε αυτό το μονοπάτι τα μπατόν είναι τα πρώτα αντικείμενα που θα σε βοηθήσουν να ισορροπήσεις πάνω στην σάρα και θα σε βοηθήσουν στην ανηφόρα. Περπατώντας για αρκετή ώρα με τον καυτό ήλιο να μας λούζει με τις αχτίδες του η στάση για ξεκούραση και λίγη σκιά στο κιόσκι που βρίσκεται στην πλάγια ήταν ευεργετική για εμάς. Έπρεπε να δροσιστούμε, διότι ο κίνδυνος για ηλίαση και αφυδάτωση ήταν μεγάλος.

Κατά τη διάρκεια της πορείας μας απολαύσαμε το μεγαλείο της φύσης, μεγαλοπρεπή έλατα και πλατάνια όπου σε συνδυασμό με το τρεχούμενο νερό από το ποταμό του Μυλάοντα μας πρόσφεραν απλόχερα μοναδικές εικόνες.

Αφού τερματίσαμε την διαδρομή μας, η γραφική Βυτίνα μας φιλοξένησε στην όμορφη πλατεία της όπου ανακτήσαμε τις δυνάμεις μας. Για το όμορφο τέλος της μικρής περιπέτειας που μας χάρισε για ακόμη μια φορά ο Ορειβατικός Σύλλογος Καλαμάτας, επισκεφτήκαμε τον περίφημο δρόμο της «Αγάπης» που βρίσκεται λίγο πιο κάτω από την πλατεία και βγάλαμε την καθιερωμένη αναμνηστική μας φωτογραφία όλη η ομάδα μαζί.

Τέλος θα ήθελα να δώσω ένα μήνυμα, συγχαρητήρια σε όλους όσους προστατεύουν το δάσος και εμείς όλοι όσοι το επισκεπτόμαστε οφείλουμε να το σεβόμαστε προσέχοντας κάτι που είναι αυτονόητο, την καθαριότητα. Δυστυχώς, κατά τη διάρκεια της πορείας μας παρατηρήσαμε το λυπηρό φαινόμενο όπου για άλλη μια φορά ο άνθρωπος είχε αφήσει τα δικά του «αποτυπώματα».

Μιχαήλ Κοντογιάννης

Μαθητής – Πεζοπόρος του ΕΟΣ Καλαμάτας

Για περισσότερες φωτογραφίες πατήστε εδώ

 

2019-09-02 12:37:43

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *