Πολλά θα μπορούσαν να γραφτούν και ακόμη περισσότερα να ειπωθούν για αυτήν την άγνωστη στους πολλούς κορυφή του Ταϋγέτου. Όμως εδώ δεν είναι τίποτε άλλο πάρα ένας χώρος ανάρτησης κάποιων εικόνων από την πρόσφατη εμπειρία μας….

            Το Τραγοβούνι παρ’ ότι αποτελεί μια κορφή του Ταϋγέτου και μάλιστα όχι από τις ψηλότερες, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένα ξεχωριστό βουνό. Ένα βουνό κρυμμένο, αθέατο από μακριά… Και αυτό διότι από τη μια πλευρά περιβάλλεται από το τείχος της κεντρικής κορυφογραμμής, τον γνωστό «Πενταδάχτυλο», ενώ από την άλλη μια σειρά χαμηλότερων ορεινών όγκων κρύβουν την όψη του. Τεράστια κάθετα φαράγγια το περιβάλλουν στις τρεις μεριές του αφήνοντας στην τέταρτη ένα διάσελο να δημιουργεί μια υποψία σύνδεσης με τις υπόλοιπες κορυφές. Αυτή η απομόνωση και η θέση του στη καρδιά ακριβώς του Μεσσηνιακού Ταϋγέτου σε συνδυασμό με την ιδιαίτερη, απόκρημνη όψη του δημιουργούν μια ιδιαίτερη γοητεία και έλξη για αυτούς που έχουν την τύχη να το αντικρύσουν από κοντά και να περπατήσουν σε αυτό…      

            Και ας έρθουμε στις εικόνες και στην πορεία της 21/5/2017 από το σύλλογό μας σε μια ιδιαίτερη κυκλική διάσχιση που ξεκίνησε από την περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα για να καταλήξει μετά από 10+ ώρες πάλι σε αυτόν. Μια διαδρομή που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά και έκανε ακριβώς το κύκλο τον βουνού διασχίζοντας τα φαράγγια που το περιβάλλουν και τους δυο εγκαταλειμμένους εποχιακούς οικισμούς του Κάτω και Άνω Βελιτσίου. Μια πρόσκαιρη βροχή μας απέτρεψε από το να ανέβουμε και στα 1909 μέτρα της κορυφής… Δεν απέτρεψε όμως την χαρά και την ομορφιά που μας γέμισε η μοναδική αυτή πορεία…  

 

2017-05-23 05:07:19

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *